همنشین

یکی از مهمترین افرادی که بعد از والدین و یا شاید بیش از والدین در شکل گیری

 شخصیت ما نقش بسزایی دارد "دوست" و یا همان "همنشین" ماست...

روان شناسان معتقدند که ما دوستان خود را حداقل بر اساس دو جنبه شخصیتی

 مشابه که با آنها داریم انتخاب میکنیم.

به شخصه معتقدم دوست و یا دوستان ما، بنوعی شناسنامه اجتماعی ما هستند.

یک دوست خوب چه در دوران تجرّد و چه در دوران تأهل

 هیچگاه جایگاه خود را نزد ما از دست نمیدهد و بر عکس، میتواند عاملی باشد، 

هم در جهت موفقیت و آرامش بیشتر و هم برای در جا زدن و عقبگرد در زندگی!

به قول دیگر، دوست خوب میتواند هم ما را به عرش ببرد و هم بر روی فرش!!!

بی گمان روزهای سخت بهترین محک شناختن اینگونه افراد زندگیمان است.

 البته بشرطیکه توقعات، یکطرفه، و از او فقط انتظار نردبان موفقیت بودن برای خودمان را نداشته باشیم.

یک رابطه متعادل برد-برد.

زیبا فرمود سعدی علی الرحمة که:

دشمن دانا که غم جان بود / بهتر از آن دوست که نادان بود

در انتخاب دوست و همنشین، دقت بیشتری کنیم...

یوسف آقاپور