این هفته

هفته گذشته خیلی کار کردم . تو خونه بچه ها با هم درگیر شدن . در محل کار همه چیز به هم پیچیده بود . دوستم وبلاگشو تعطیل کرد بعد یه نفر دیگه گرفته بودش. خسته بودم . از بس شبا دندونامو روی هم فشار داده بدم مشکل پیدا کرده بود . شنبه صبح که داشتم میومدم سر کار  به خودم گفتم : چرا اینهمه دارم خودمو اذیت میکنم . میرم با آدم هایی که مشکل دارم سنگ هامو وا میکنم . به دوتا دوست هم پول قرض داده بودم که به روی خودشون نیوردن.

خلاصه ادم ها رو روی کاغذ لیست کردم . اول رییسم . رفتم باهاش دردل کردم . اونم دلداریم داد . راه حل ها رو نشونم داد.

فک کنم انقدر حالم خراب بود که دلش نیومد دعوام کنه .

بعدش دوستم بود . محترمانه بهش گفتم و اونم پول رو با شرمندگی پس داد . نفر بعدی شوهرم بود . میخواستم بهش بگم من شکر خوردم مادر شدم . همسر شدم . تا کی باید جواب کار های کرده و نکرده بچه ها رو پس بدم . مگه فقط بچه های من هستن . میخواستم به بچه ها بگم دیگه نمیخوام مادرتون باشم . قهر کنم برم خونه مادرم . امروز که برای دندونم رفتم دکتر به خدا گفتم خدایا یه کاری کن این دندونه مشکلش جدی نباشه . من دیگه غر نمیزنم . همین هم شد . البته اون حرفا رو نه به شوهرم زدم نه به بچه ها . بین خودمون بمونه ولی واقعا زندگی با سه تا مرد خیلی سخته . خدایا به خاطر سلامتی و دوستان چون برگ گلم شکر.