ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
این روزا درگیر عملیات ساختمانی خونه مادر هستم.از اونطرف امتحانات پسر کوچیکه شروع شده و رگباری امتحان داره.روزای امتحان هم کلا سیستم خونه عوض میشه.از یه طرف رسیدگی به مادر که خونه ما هستن و رسیدگی به پسر امتحانی.از اون طرف رسیدگی به امورات خونه مادر.کلا سیستم فکری قاطی شده.روز پنجشنبه است اما من همش تو جمعه گیر کردم.صبح پست بسته آورد.با خنده گفتم:نمیدونستم پست جمعه هم کار میکنه.و نگاه های متعجب اطرافیان.خدا به خیر کنه.دیگه از دمنوش هم کاری بر نمیاد.
یه مطلبی درباره فرهنگ سه خطی بگم و برم.
خیلی راحته همه تقصیرا رو بندازیم گردن جوان ها.بگیم تنبل شدن مطالعه نمیکنن.خوب این راحت ترین کاره.
اما جریان این نیست.جریان اینه که سرعت تحول تکنولوژی این کارو کرده.و چون جوونا همگام با این تکنولوژی پیش میرن سریع عادت میکنن.
ما در زمان خودمون وقتی میخواستیم نامه بدیم با کاغذ و قلم.بعد هم پاکت و پست و انتظار رسیدن نامه و بعدش جواب نامه با همین سرعت.
امروز با اینترنت به ثانیه شما نامه میدی و نامه دریافت میکنی.عکس عزیزان رو میبینی.عملا فاصله ها از میان برداشته شده.
یه خورده روش فکر کنید تا برگردم.
خدا به وقتتون برکت بده ان شاءالله
ممنون
ادامه.
می دانید کدام نکته را خیلی دوست دارم در صحبت شما؟
اینکه خیلی ها الان صبر کردن را بلد نیستند. من اضافه می کنم:
آرزو نمی کنند، نمی خواهند (خواستن از ته دل)، صبر نمی کنند، پرورش نمی دهند.
آدم وقتی پروسه کارها کندتر است، مثل آنچه که موقع کاشتن یک دانه رخ می دهد، آدم فرصت دارد واقعیتی را بکارد و آروزیش کند، آنرا بپرورد و در این پرورش صبر و تحمل کند، با مشکلات روبرو شود، خواسته اش را محافظت کند و برایش بجنگد ... تا در نهایت محصول و آن رویا را محقق کند.
قبول دارم. نسل جدید نه فقط در ایران، در تمام دنیا این توانایی ها را ندارد. بعضی ها استثنا هستند البته.
ممنون.
سلام سهیلا خانم
خدا صبرتان بده برای کارهای بنایی! خیلی انرژی می برند و فرسوده می کنند آدم را خدا قوت! امیدوارم آنها که کارها را انجام می دهند مسئول باشند و بار سنگین تری نشوند!
در مورد تکنولوژی و زیاد شدن سرعت ها ... می دانید ... من خیلی هم دوست دارم این امکانات تازه را، کمک خوبی هستند تا آدم نگران عزیزانش که در قاره دیگری هستند نباشد. من و خواهرم روزی دو تا سه بار برای هم ای میل های مفصل می نویسیم و حتی از اینکه هر کدام غذا چه می خورد خبر داریم! با نامه و پست چنین نزدیکی ای امکان پذیر نبود. باید در نظر داشته باشیم که چاقو هم می تواند یک اسلحه سرد باشد و هم یک وسیله مفید.
بسته به عقل آدمیزاد است چطور از امکانات استفاده کند و خودش را ویران کند یا وسایل را تبدیل به یک فرصت خوب بکند.
سلام.ممنون.انقدر پروسه بنایی فرسایشی شده که فقط برام دعا کنید.با حرفاتون موافقم ما صبر و تحملمون رو از دست دادیم.تکنولوژی در کنار منافعی که برامون داشته صبرمون رو گرفته.