ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
رو به روی آپارتمان ما یه دبستان پسرانه هست.قبلا پر از هیاهو و زندگی بود.پسرا همیشه از ترافیک والدین بچه ها که دنبال بچه هاشون میومدن با ماشین شاکی بودن.ولی حالا سوت و کوره.هیچ صدای زندگی ازش نمیاد.
دو روزه به یه لنگه دستکش میرم تو محوطه میچرخم.چقدر گل های قشنگ داریم.بنفشه ها که مال بهار هستن.شکوفه درخت ها در اومده.گل های خودرو هم گله به گله هستن.طبیعت قدرت خودش رو به رخ انسان ضعیف میکشه.
یه آقای مسنی بود.میومد کتابخانه کتاب میگرفت.شنیدم که در اثر کرونا فوت کرده.رفتم از جلو ورودیشون رد شدم دیدم بنر زدن.
همیشه فکر میکردم اگر یکسال هم تو خونه باشم کم نمیارم.بافتنی میبافم.کتاب میخونم.فیلم میبینم.
ولی کم آوردم.دلم میخواد عزیزان رو بغل کنم.ببینمشون.تا حالا نمیفهمیدم چه انرژی میگیرم.کم کم شارژم داره تموم میشه.
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان میکند
در شگفتم من نمی پاشد زهم دنیا چرا
من تازه روز اول که موندم خونه اما چون میدونم با همیشه فرق میکنه هنوز هیچی نشده حوصله ام سر رفته بود و دلم میخواست برم مال و جاهای شلوغ.
خوبه که محوطه تون خلوته و میتونی بدون خطر گردش کنی و طبیعت رو تماشا کنی. مواظب خودت باش.
آره محوطه ما نعمت بزرگیه برای این ایام
واقعا سرو صدای بچه ها شور زندگی هست . خیلی متاثر شدم بایت فوت پیرمرد. امیدوارم این روزهای تلخ هر چه سریعتر تموم شه .
ممنون صفا جان.ان شالله زودتر تموم بشه
چه جالبه که خونه ما هم روبروی یک مدرسه پسرونست
اما من برخلاف شما الان از آرامشی که دارم لذت میبرم. یعنی دیوانه میشدم از دست سرودهایی که با بلندگو پخش میشد، صدای مدیر و معاون و ساعتهای ورزش بچه ها. بخصوص تو امتحاناتم دلم جیغ زدن میخواست
پس خوش به حالتون
ممنون از کامنتتون
خواهش میکنم.امیدوارم کمک کرده باشم.
من توی خونه قبلی ام مدرسه نزدیکم بود و با اینکه صدای سر و صداشون نمی اومد ولی توی زنگ ورزش با مربی شون توی خیابون های اطراف تمرین دو و میدانی می کردند. واقعا وقتی نبودند جاشون خالی بود.
خیلی مراقب خودتون باشید سهیلا خانوم واقعا هم در آغوش گرفتن عزیزان نعمت بزرگیه. امیدوارم به زودی دوباره میسر بشه
ممنون شیرین جان.
جلوی خونه منم یه دبستانه البته مختلط .نه این که خارج باشم اینجا یه شهر کوچکه به خاطر تعداد کم دانش آموز مدرسه مختلطه.بعضی ها که میان خونه ام می گن از صدای بچه ها کلافه نمی شی می گم صدای بچه ها نبض زندگیه.مثل صدای گنجشک ها پر از شور ونشاطه
واقعا.زندگی تو صدای این بچه هاست.