ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
نوه دلبند یکی از دوستان وبلاگی عزیزم سهیلا بانوی عزیز، به رحمت خدای مهربان رفتن.یه دختر کوچولو که همیشه ذوق عکس ها و کارهاش رو داشتیم.مرگ همیشه سخته.ولی مرگ بچه ها مثل مردن امید و آرزو هست.مثل مرگ آینده است.انگار یه دفعه همه چیز تموم میشه.دنیا از حرکت باز میمونه.هر چی هست مربوط به گذشته است.به فاتحه ای یادش کنیم.
چقدر تلخه این اتفاق . براشون صبر آرزو میکنم .
همینطوره.خدا صبرشون بده..
خیلی غم انگیز . خدا بهشون صبر بده.
ممنون.ان شاالله.
سلام.ممنون.خدا صبرشون بده.
وای خدای من، خدا بهشون صبر بده.چنین غمی دیوانه کننده است
خدا صبر بهشون بده.وقتی ما حالمون انقدر بده اونا چی میکشن.
اوج بی عدالتی گرداننده هستی مرگ بچههاست و غمی که بر دل پدر و مادر و.. مینشیند.

متاسفانه.
ای وااااااااای
کدوم سهیلا ؟
همون سهیلایی که اسم نوه ش ربکا ست؟
سلام.بله متاسفانه.
از دست دادن بچه خیلی سخته
خیلی
فقط صبر براشون آرزو میکنم..
ممنون.
سلام سهیلا خانوم
این دوست نازنین، احیاناً سهیلا خانوم بلاگ بانوی سرخ پوش نیستند؟
چقدر مرگ فرزند، نوه، در جنگ با طبیعتا
تسلیت میگم.
نه.اون خانم نیستن.دیگه وبلاگ ندارن.
قبلم با این چند جمله مچاله شد
خداوند به دلشون صبر و آرامش بده
دقیقا.هیچ چیزی مثل مرگ بچه ها نیست.