رطب خورده...

من یه شوخی قدیمی با خدا دارم.اونم این که به هرکس هر نصیحتی کردم سرم اومده.معمولا به دوستانی که وبلاگ هاشون رو رها میکنن و میرن تو اینستا مطلب میذارن کلی نصیحت میکنم.میگم اینستا دروغه.تظاهر هست.وبلاگ اصیل هست.رهاش نکنید.حالا جوری شده که همش تو اینستا هستم.فرت و فرت مطلب میذارم.حالا این جا هم بنویسم که مدیون نشم.تو فضای مجازی پر شده از ماجرای خانمی که برای سرطان زبان از مردم پول درخواست کرده و براش میلیاردی پول جمع شده و اطرافیانش سو استفاده کردن.و بعد از مرگش هم بدون این که به مردم اطلاع بدن درخواست پول کردن و حالا که جریان لو رفته با کارت  دارن پول ها رو از حساب بیرون میکشن.علاقه ای به دونستن جزییات ندارم.درباره کلیاتش هم همینطور.حرفم چیز دیگه است.پول کم هست.الان خیریه های مردمی به شدت مشکل دارن.پوشک.وسیله.لباس.غذا.کهریزک.محک. بهنام دهش پور.مهرآفرین. دست های مهربان...

در خانه اگر کس است،یک حرف بس است

والسلام.