پزشکی،هنرمندی ۱

یادمه،اون قدیما،یه سال پیاز کمیاب میشد،همه کشاورزا،سال بعد،پیاز میکاشتن،بعد سال آینده پیاز داشتیم،سیب زمینی کم بود.و همینطور،ادامه میدادیم.در صورتی که اگر کسی هنر آینده خوانی داشت،وقتی همه پیاز میکاشتن،باید سیب زمینی میکاشت،سال بعد به قیمت طلا،میفروخت .

حالا چه ربطی داره.میگم براتون.

همیشه فکر میکردم،ما تو همه قسمت ها پس پسکی میریم،ولی تو قسمت پزشکی،بسیار موفق و به روز هستیم.این چیزی نیست که من بگم،دوستان خارج نشین هم کارهای پزشکی شون رو این جا انجام میدادن.

همیشه فکر میکردم،چطو میشه که ای طو میشه.

آخرش به این نتیجه رسیدم که،چون در پزشکی،پول جریان داره،چیزی هم پول داشته باشه،پیشرفت میکنه،میتونه با علم روز پیش بره .

من که دچار کنسر شدم،با پرس و جو،به یه فوق تخصص کولون رسیدیم.کسی که خیلی معروفه .البته که مبلغی جدا از مخارج بیمارستان ازمون گرفت.برای یکی از دوستانی که عمل کنسر کولون داشتن،چند ماه قبل،این مبلغ،صد میلیون بود،حدودا ۲۰۰،میلیون هم هزینه بیمارستان شد.بعد هم هزینه شیمی درمانی و پرتو درمانی.حدودا،فکر کنم رفت روی ۵۰۰ میلیون.

این پزشک،وقتی بیمار میدید،چشماش از زیبایی و ظرافت کار خودش،برق میزد،درست مثل یه اثر هنری،با بیمارش برخورد میکرد.بسیار مشتاق.درسته پول گرفته بود،نوش جانش،ولی هنری که به خرج داد،کار هر کسی نبود.

ادامه دارد....