علامه محمد تقی جعفری ره میگفتند برخی ازجامعه شناسان برتر دنیا در دانمارک جمع شده بودند تاپیرامون موضوع مهمی به بحث و تبادل نظر بپردازند. برای سنجش ارزش بسیاری ازموجودات،معیار خاصی داریم. هر کدام ازجامعه شناسان،سخنانی گفته و معیارهای خاصی ارایه دادند. اگر میخواهید بدانید یک انسان چقدر ارزش دارد،ببینید به چه چیزی علاقه دارد و کسیکه عشقش یک آپارتمان 2طبقه است،در واقع ارزشش بمقدار همان آپارتمان است. کسیکه عشقش ماشینش است، اما کسیکه عشقش خدای متعال است، علامه فرمودند:
موضوع این بود:
ارزش واقعی انسان به چیست؟
مثلا معیار ارزش طلا به وزن و عیار آنست.معیار ارزش بنزین به مقدار و کیفیت آنست.معیار ارزش پول پشتوانه آنست؛
اما معیار ارزش انسانها درچیست؟
هنگامی که نوبت به بنده رسید،گفتم:
به چه چیزی عشق میورزد.
ارزشش بهمان میزان است.
ارزشش به اندازه خداست.
من این مطلب را گفتم و پایین آمدم.
وقتی جامعه شناسان سخنان من را شنیدند،
برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند
و کف زدنِد.
هنگامیکه تشویق آنها تمام شد،
من دوباره بلند شدم و گفتم:
عزیزان،این کلام ازمن نبود،
بلکه از شخصی بنام علی ع است.