کلید اسرار

یه دوست صمیمی داشتم که تقریبا هم سن بودیم .

حدود 25 سال پیش در محل کار با هم آشنا شده بودیم .

خوب با توجه به سابقه دوستی طولانی رفت و آمد خانوادگی داشتیم .

یه بار در 18 سالگی ازداج کرده بود که دوسال بعد شوهرش فوت کرد.

خودش کارمند بود و کم کم با پولی که پس انداز کرده بود یه خونه نقلی خرید.

10سال پیش یه کم مشکوک میزد. هرچی بهش تلفن میزدم در دسترس نبود.

خونه هم نبود . خلاصه بعد از مدتی فهمیدم با یه مرد جوون که از خودش سه سال کوچکتره همکار شده

و قرار ازدواج گذاشتن . در برخورد اول پسره ظاهرا عیبی نداشت

فقط اینکه یه سابقه طلاق داشت. تقریبا همه مخالف این ازدواج بودن اما مرغشون یه پا داشت .

خلاصه همه تن دادیم اما بعد از ازدواج روابطم رو باهاش کم کردم .

به نظرم پسره یه جای کارش میلنگید . یه مدت گذشت .

دوستم حرفی نمیزد اما زیر چشماش کبود بود . یه بار هم دستش شکست که میگفت تو خونه افتادم .

بعد از مدتی فهمیدیم که آقا هر چند وقتی با یه نفره . بعد از مدتی خدا بهشون یه پسر هم داد.

به دوستم هم میگه تو خیلی خوبی خیلی ماهی .

منم خیلی دوستت دارم اما بذار اونا هم تو زندگیم باشه .

فک کنید خرج خودت رو بدی خونه زندگی هم داشته باشی شوهرت هم این مدلی باشه .

خلاصه بعد از کلی مشاوره تونست اون مرد رو از زندگیش حذف کنه .

پسرش خیلی برای پدر بیتابی میکرد .

وقتی بردنش مشاوره ،مشاورش با زبون بچه گانه براش توضیح داد .

از اون به بعد هم دیگه با جدایی پدر و مادرش مشکل نداشت .

بدتر از همه اینکه آقا به خاطر کارهایی که کرده بود یه بیماری بد گرفته بود .

خدا رو شکر که خطر از سر دوستم گذشت و بهش منتقل نشد .

از همه جالبتر برخورد آقاست که میگه تو باید شرایط منو قبول میکردی که با هم زندگی کنیم .

چرا زندگی به این خوبیمون رو خراب کردی؟