حق با شماست ، کاش همه به هر بهونه ای شاد بودن اون وفت اگر هم کسی مونده باشه که قصه داره. قصه نع غصه! حداقل برای مدتی هر چند کوتاه ، فکرش آزاد میشه و میتونه خوش بگذرونه. ممنون از وبلاگ خوبتون یادداشت های خوبی دارید
ممنون. من شما رو دوست دارم چون به نظرم ادم مثبتی هستید . اما متاسفانه اصلا به ماشین علاقه ندارم . به نوعی ماشین گزیده هستم . به وبلاگتون هم سر زدم ولی نظراتش باز نبود. موفق باشید
تو ماه پاره یه جوونی رو نشون میداد که با کت و شلوار شروع کرد تو مترو به خوندن و رقصیدن. بعد هم مردم بدون اینکه جلف بازی در بیارن شروع کردن باهاش شادی کردن و رقصیدن. بعدی هم یه مسابقه بود که مردم کدو تنبل های بزرگ رو برداشته بودن باهاش قایق پارویی و موتوری درست کرده بودن مسابقه میدادن . فک کن از هیچی برای خودشون شادی خلق میکنن.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
حق با شماست ، کاش همه به هر بهونه ای شاد بودن
اون وفت اگر هم کسی مونده باشه که قصه داره. قصه نع غصه!
حداقل برای مدتی هر چند کوتاه ، فکرش آزاد میشه و میتونه خوش بگذرونه.
ممنون از وبلاگ خوبتون
یادداشت های خوبی دارید
ممنون. من شما رو دوست دارم چون به نظرم ادم مثبتی هستید . اما متاسفانه اصلا به ماشین علاقه ندارم . به نوعی ماشین گزیده هستم . به وبلاگتون هم سر زدم ولی نظراتش باز نبود. موفق باشید
یهنی چی؟
با کدو تنبل دایره میزدین؟
تو ماه پاره یه جوونی رو نشون میداد که با کت و شلوار شروع کرد تو مترو به خوندن و رقصیدن. بعد هم مردم بدون اینکه جلف بازی در بیارن شروع کردن باهاش شادی کردن و رقصیدن. بعدی هم یه مسابقه بود که مردم کدو تنبل های بزرگ رو برداشته بودن باهاش قایق پارویی و موتوری درست کرده بودن مسابقه میدادن . فک کن از هیچی برای خودشون شادی خلق میکنن.