شرح حال

1- ما یه دوست قدیمی داریم بنام عمو سیبیلو که به دلیل لو رفتن وبلاگش جمع کرده و رفته . انشاله که دوباره برمیگرده بازگشتی پیروزمندانه و خبری از خودش میده.(دلمون براش تنگ شده شدید)

2- جانم براتون بگه از وقتی سر کار قبلی بودم پام درد گرفته بود. من که خودم تصادفی بودم ولی شرایط کاری و طبقه چهارم بودن هم مزید بر علت شده بود که پام درد بگیره. از وقتی سر کار جدید رفتم چون مسیر طولانی تر شده بود و مترو سواری هم جزوش بود پادرد بدتر شد. کار به عکس و دکتر کشید و تشخیص دیسک کمر دادن. خلاصه مجبور شدم چن روز مرخصی نداشته رو بگیرم و استراحت کنم . بعدش هم با سلام و صلوات میام و میرم. البته همش با اتومبیل چون دیگه مترو سواری قدغن شده. 

3- خدا رو شکر فعلا اوضاع بهتر

4- این مکالمه من و گل پسره:مامان چرا میری سر کار . خودتو اذیت میکنی مریض میشی ما هم شام و نهار نداریم

مامان : نمیتونم تو خونه بشینم . اصلا فایده نداره . من  و تو باید از هم طلاق بگیریم . بعد این همه سال زندگی هنوز

نفهمیدی من زن تو خونه نشستن نیستم . اگه تا حالا نفهمیدی بعد از این هم نمیفهمی. بابا جونم خلاص مهرم آزاد. من اگه بشینم تو خونه افسرده میشم همین یه لقمه شل و کوفته رو هم نمیپزم.

گل پسر: همین الان هم جدا شدیم منتها محضری نکردیم . هفته به هفته همدیگه رو نمیبینیم. آخه اینم شد زندگی. من دیگه به مرحله عصیان رسیدم . بابا میخوام مامانمو ببینم به کی بگم.

مامان : شما از وقت مهمونی رفتنت بگذر منم میبینی. شما شب کاری ساعت کاریت عجیبه به من چه:

این گفتگو بین من و پسر بزرگم در وایبر صورت گرفته . از همون اول همسر فهمید من ادم تو خونه نشستن نیستم و همیشه همکاری کرد. اما امان از پسر اولم . مثل یه شوهر بداخلاق همش میخواد منو تو خونه نگهداره. خدا به همسرش رحم کنه . البته فک میکنم تمام این حرفا مال ماماناست و در مورد همسر قضیه فرق میکنه.