| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
داشتم یه سریال خارجی میدیدم.توش همش از پس انداز کردن پول برای هزینه تحصیل و دانشگاه بود.یعنی برای بچه ای که میخواد دنیا بیاد.حالا قدیم دختر که به دنیا میومد شروع به جمع آوری جهیزیه براش میگردن.چقدر تفاوت.
به نظرم این یعنی اولویت غربی ها تحصیلات هست و اولویت ما ازدواج!
همین.لب مطلب.
من الان کسی رو میشناسم که سرویس چینی خارجی خودش رو تو کارتون کرده واسه دخترش که ۸ سالشه!
الانشم هست این رسما اما خب خیلی کمتر
همه آرزوهای ما برای دخترامون به ازدواج ختم میشه.آخه اون سرویس چینی دیگه از مد افتاده که.
به نظرم همونم خوبه و یه جورایی نشان از مسئولیت پذیری و اینده نگری داره به هرحال درصد دانشگاه رفتن مثل الان معمول نبودهمثلا در بعضی مناطق کشور عمدتا مناطق مرکزی (تهران اصفهان یزد قم و..) والدین خودشون (یا رسوم اونهارا)را ملزم به تهیه جهیزیه برای دختر و خونه برای پسر میکردند در خیلی از مناطق مرزی تر و بین خیلی از اقوام اصولا این تعهدات هم وجود نداشته و نداره و مثلا طرف ۷-۸ تا بچه داشته و موقع ازدواجشون هم هبچ کمکی نمیکرده
کمک به زوج های جوان خیلی خوبه.به هر حال باید یه هلی لهشون داد.ولی از روز اول تولد جهیزیه برای دختر به کم افراطی هست.
خب شاید یکی از دلایلش اینه که توی ایران تحصیلات دانشگاهی توی دانشگاههای دولتی رایگان بوده همیشه.
ولی خب نمیدونم اگر که تحصیلات رایگان نبود پدر و مادرها کدوم رو در اولویت قرار میدادن برای دخترهاشون : جهیزیه یا مخارج دانشگاه؟
شاید.ولی شاید هم به این برمیگرده که ما همه غصه مون ازدواج دختر هست.