مادر۱

مادر کلمه زیبایی هست.وقتی بهش فکر میکنی در ذهنت آرامش و محبت و عشق تداعی میشه.مادر یه لیدی به تمام معنی هست.همه کارش با آرامش و اصول خانم ها.از شانس بد یا خوبش خدا دو تا دختر بهش داد که دست هاشون رو با لباسشون خشک میکنن.اصلا هم ظرافت و لطافت خانمانه ندارن. همیشه با آرامش صحبت میکرد.حالا که مسن شده دائم برامون شعر میخونه و میخنده.متاسفانه یک ماهی بود که حالش خوب نبود.غذا نمیتونست بخوره. از ترس کرونا پسر خواهرم که باهاش زندگی میکنه بیمارستان نبردش. دو بار دکتر آوردیم بالای سرش که هر کدوم یه تشخیص دادن.کاملا از پا افتاده . هفته قبل خواهرم به بیمارستان بردش.اون جا تشخیص اولیه شون سرطان سینه استیج ۴ بود که به استخوان متاستاز داده.از اون موقع تا حالا مادر روی تخت افتاده.دیگه برامون شعر نمیخونه.خواهرم به تنهایی همراهش مونده.میگه میخوام خودم ازش پرستاری کنم.منم که یک نفر باید ازم مراقبت کنه.به درد کسی نمیخورم چون بچه کوچیکه بودم همیشه پای ثابت بیمارستان و بیماری بودم.. ولی حالا از دور غصه میخورم.فعلا روزگارمون اینجوریه .مگسی بود خرمگسی شد.