آن سوی پرده ۶

از خرداد اون سال ، روزای سختی بهم گذشته بود.اولین چالشی که باهاش درگیر بودم ،تعویض مقطع پسر بزرگه بود.پنجم رو تموم میکرد و باید وارد راهنمایی میشد.متولد ۶۷ بود و کسانی که بچه به اون سن دارن میدونن چی میگم . بعد از پایان جنگ انگار همه تصمیم گرفتیم بچه دار بشیم.نتیجه اش شد هفت سال بعد مدرسه های شلوغ دو شیفته و سه شیفته. وقتی بزرگه میخواست وارد دبستان بشه بخاطر این که بچه های عادی رو فقط شیفت ظهر ثبت نام میکردن مجبور شدیم ببریمش غیر انتفاعی .که هم تعداد کم باشه هم صبح بتونه بره.البته مثل الان هم گرون نبود.با سه قسط تونستیم از عهده اش بر بیاییم. واقعیت این بود که پسرم زیاد به درس علاقه نداشت.همون اتفاقی که برای دبستان افتاد،در راهنمایی هم بود. چپوندن یه پسر بچه که نمرات متوسط داره در مدارس غیرانتفاعی اون زمان که رقابت بیداد میکرد خیلی کار سختی بود.برای امتحان ورودی دو تایی درس میخوندیم.تست پشت تست.به پسر کوچیکه هم باید میرسیدم.کار و مسولیت خونه هم بود.یه ماراتن نفس گیر بود.بالاخره امتحانا تموم شد و در یکی از مدارس قبول شد.نفس راحتی کشیدم و اومدم یه کم دست و پام رو دراز کنم که مصیبت بعدی به سرم اومد.