من و شیرینی

سلام.بازگشت قهرمانانه دارم.امروز میخوام یه دوست گل رو بهتون معرفی کنم.این دوستم رو موقعی که مامان فوت کرد پیدا کردم.

یادمه وقتی بچه بودم عید چند تا حسن داشت.یکی اون کفش و لباس عید بود که میخریدن.وای که از ذوق پوشیدنش خواب به چشممون نمیومد.یکی دیگه عیدی هایی بود که میگرفتیم.چه ذوقی داشت.از همه مهمتر شیرینی های عید بود.یه سری شیرینی کوچولو و خوشمزه که میذاشتی تو دهن آب میشدن.اونا مال عید بودن.شاید همیشه تو قنادی ها بودن.ولی ما برای عید میخریدیم.یادش بخیر.حالا این دوست گلم همونجوری شیرینی میپزه.که میذاری تو دهنت دستت رو میگیره میبره به ایام کودکی.روی عکس تگشون میکنم.  عکس دوم هم حلوایی هست که چند بار به یاد مامانم پختن.انقدر خوشمزه است که نگید. من خودم حلوا میپزم.کار سختی نیست.همه دوستان هم هنرمند هستن و حتما خودشون میپزن.ولی این حلوا چیز دیگه ای هست.یعنی باید بخوری تا بفهمی چه جوری همه چیز متناسب سر جای خودش نشسته و ترکیب جادویی داده‌ . خلاصه که با همون خوردن بار اول به جادوش پی میبرید.انشاالله که بخورید و از ما به نیکی  از ما یاد کنید.

vanillaaasweets@

آیدی اینستاگرامشون هست.

#عید

#شیرینی

#سنتی

#حلوا