فرد مهم

یک شرکت بزرگ چند آدمخوار استخدام کرد. مدیر منابع‌انسانی در جلسه معارفه به آنها گفت: " شما اکنون عضو تیم ما هستید و از تمام مزایای معمول برخوردارید، می‌توانید به کافه تریا بروید و هر چیزی که می‌خواهید بخورید، اما لطفا دیگر کارکنان را نخورید."

آدمخوارها نیز قول دادند که این کار را نخواهند کرد.

چند هفته بعد رئیس پیش آدمخوراها رفت و گفت " شما کارکنان بسیار خوبی هستید و من از شما راضی هستم اما یکی از منشی‌های ما ناپدید شده است. آیا شما می‌دانید چه اتفاقی برای او افتاده؟" آدمخوارها با تکان سر پاسخ منفی دادند.

بعد از اینکه رئیس شرکت رفت، رهبر آدمخوارها با عصبانیت از آنها پرسید: " کدام یک از شما احمقها این منشی را خورده است؟" یکی از آنها مرددانه دست خود را بالا برد. رئیسشان به او گفت: " ای احمق، هفته‌ها است که ما فقط مدیران را خورده‌ایم و هیچکس متوجه چیزی نشده، اما حالا تو با خوردن یک فرد مهم همه چیز را خراب کردی."

آیا شما برای شرکتی که در آن کار می‌کنید ضرروی هستید؟ آیا اگر از آنجا بروید جای خالی شما را کسی احساس خواهد کرد؟

مجله برترین ها

کنسرو

این روزها کسی
به خودش زحمت نمی دهد
یک نفر را کشف کند!
زیبایی هایش را بیرون بکشد ...
تلخی هایش را صبر کند
آدم های امروز
دوستی های کنسروی می خواهند :
یک کنسرو
که فقط درش را باز کنند
بعد یک نفر
شیرین و مهربان
از تویش بپرد بیرون
و هی لبخند بزند
و بگوید
حق با توست...

آزاده رحیمی از پیج باشگاه روانشناسی زنان

کیفیت رابطه

این مطلب جالبه

سلام

دلم میخواد یه روز در هفته رو به عنوان روز سلام نام گذاری کنم .

حالا این که گفتم یعنی چه؟

مثلا خود من با دوستای دوستام خیلی حال میکنم. 

کلا زود با آدم ها صمیمی نمیشم.

اول با احتیاط یه مدت وبلاگشون رو میخونم . بعد از مدتی کم کم لینکشون میکنم .

بعد کم کم نظر میدم .

اما خیلی از وبلاگا رو میخونم.

اگه نظر هم داشته باشم میدم .

میدونم که خیلی از وبلاگ نویسا همین کارو میکنن.

یعنی به صورت خاموش میخونن. مثلا آمار وبلاگ 100 رو نشون میده و آمار نظرات 3.

حالا میخوام روزای چهارشنبه رو به عنوان روز سلام معرفی کنم .

هر وبلاگی که برم بخونم یه سلام هم عرض میکنم .

گفتم که بدونید.

فک نکنیدخل شدم. البته با خبرای این روزا بعید هم نیست شده باشم.

شما چی فک میکنید.

خوشبختی

کمتر چیزی در زندگی یک زن اهمیت این موضوع را دارد که کم کم متوجه شود 

بین "سرخوش شدن با یک نفر" و "خوشبختی زناشویی با همان فرد "، الزاما رابطه مستقیمی وجود نداره.

یعنی شاید لازم باشد پیشانی کسی را که دوستش داریم ،

ببوسیم و بگذاریمش کنار چون باهاش بدبخت میشیم و با کسی دیگر که به اندازه اولی عاشقش نیستیم ،

خوشبخت خواهیم شد.

دقت کنیم کسی عشق را بی ارزش نمیکنه فقط سهم عشق در خوشبختی زناشویی اینقدرها نیست

که مجردها نگرانشن.

دکتر شیری